Oleh KH Misbah Mustofa
(Bangilan Tuban)
صَÙ„ِّ ÙˆَسَÙ„ِّÙ…ْ دَائِÙ…ًا عَÙ„َـى اØْÙ…َدَ - 2×
Ùˆَالْآلِ ÙˆَالْØ£َصْØَابِ Ù…َÙ†ْ Ù‚َدْ ÙˆَØَّدَ- 2×
IMAM MAHDI
Bakal ono tondo gedhe kang sepuluh
Ojo lali yen wus teko mundak kisruh
Bakal ono imam adil nguwasani
Dunyo iki ora wani dho medeni
Tentarane ; ulo, klabang, kolojengking
Semut, jengklong, malaikat, dho sumandhing
Sopo mbangkang bakal mati tanpo pluru
Kabeh pluru podho ambles podho turu
Dudu nabi dudu rosul, julukipun
IMAM MAHDI, nisfu sya’ban lahiripun
Tahun hijrah ping rongatus seket limo
Itung dewe umuripun kang utomo
Bakal muncul sangking Makkah lan tersiar
Malem tanggal sepuluhe wulan besar
Tahunipun ora ono dho kang pirso
Nanging bakal ono tondo lan suworo
Akeh lindu bumi malik sa’ isine
Telung bengi geni gedhe ing wetane
Lintang kukus gedhe ono arah wetan
Tanggal enom ono gerohono bulan
Gerohono serngengene tanggal tengah
Wulan poso wongkang sholeh ora susah
Wakilipun wonten songo dho sumebar
Ing negoro kang sa’ dunyo tanpo bayar
Kabeh iku Waliyulloh ingkang agung
Kabeh sangking ‘ajam ugo podho njunjung
IMAM MAHDI nguwasani peperangan
Hukum qur’an mlaku sarwo kekerasan
Pawa-ane gagah dhampak nanging sedheng
Ing pipine tengen ono andheng-andheng
Rupinipun memper karo kanjeng Rosul
Turun sangking sayyid Husen wayah Rosul
Bungah-bungah sebab ‘adil kang sumebar
Murah sandhang pangan hinggo ora bayar
Wong sodaqoh ora ono kang nampani
Kolojengking ulo ora mbebayani
Skeih kucing podho rukun karo tikus
Skeih macan ora wani nubruk wedus
Wongkang jirih dadi kendel, wongkang medhit
Dadi lumo ora podho ambethithit
Wongkang bodoh dadi pinter ati tentrem
Anteng trimo dho ’ibadah klawan ayem
Ilang kabeh ngombe arak laku zino
Drengki unek-unek kibir ora ono
DAJJAL
Ing sa’wuse bumi kebak wong ibadah
Alloh nguji opo iman ora brubah
Dajjal muncul ing kawitan, koyo-koyo
Wongkang sholeh ngajak taat Dzat kang Mulyo
Akeh banget wongkang anut sarwo demen
Nuli ngaku Nabiyulloh goroh temen
Wiwit iku wongkang ngerti podho ngadu
Sebab kanjeng Rosul sampun nate dawuh
Ora ono Nabi maneh ing sa’wuse
Nabi kito Muhammadin selawase
Nuli DAJJAL ngaku dadi pangerane
Wong sa’ jagat printah nyembah ing deweke
Pawa-ane pendek kebak rambut kaku
Mripat siwer siji mondhol koyo duku
Tengah bathuk ono tulisane KAFIR
Sebab mukmin biso moco nuli mikir
Sa’ durunge DAJJAL muncul ono mongso
Tanpo udan tanpo panen telung warso
Sopo gelem biso mlebu suwargane
Kang digowo ngalor ngidul sa’ balane
Fitnah DAJJAL nggegirisi wongkang iman
Yen da’ kuat bakal dadi kafir pisan
Bakal manut DAJJAL kabeh jalmo wadon
Kang matane tansah nyawang dunyo kawon
Alloh bakal nglulu DAJJAL kanggo nguji
Sopo iku wongkang iman tahan uji
Bakal njajah kabeh kuto lan negoro
Liyo Mekah lan Madinah kang kuncoro
Mesjid Aqso ora biso mlebu ugo
Wus dikepung malaikat kang dho jogo
DAJJAL biso nggawe asat banyu kali
Nggawe mili kali asat tanpo kuli
DAJJAL biso ngana-ake jalu-ane
Sopo bahe wongkang nyembah ing deweke
DAJJAL printah langit udan ugo udan
Bumi gundul maleh kebak ing tanduran
Emas perak podho metu podho anut
Wongkang ora melu DAJJAL podho mrengut
Sekih syetan podho njelmo tutur-tutur
Ayo podho melu DAJJAL podho kufur
Podho mendho buyut embah kang wus mati
Podho teko ing putune nasehati
Akeh mukmin podho nggebuk anak bojo
Kuwatire yen dho anut wongkang bodoh
NABI ISA
Yen pestine Alloh teko marang ajal
IMAM MAHDI ora pareng numpes DAJJAL
Akeh muslim ingkang murtad dadi kafir
IMAM MAHDI munggah gunung ngungsi dzikir
Nunggu mandhap ipun nabi ingkang mulyo
NABI ISA sangking langit kanthi ngoyo
IMAM MAHDI sa’ balane dadi kepung
Dining DAJJAL lolos marang masjid agung
MASJID AQSO, wektu zhuhur ISA turun
Ing menoro putih sisih wetan ipun
Kuto Damsyik tindak marang Masjid AQSO
DAJJAL mimpes arep gedhe ora biso
Mlayu banter sa’ balane pungkasane
Dipateni NABI ISA sa’ balane
Pawa-ane NABI ISA dhampak gagah
Kulitane putih semu abang mentah
Ambekane podho karo pluru bedhil
Sopo kafir keno mati modal madel
Rikat ipun nurut lampah mripat ipun
Wongkang melu DAJJAL ora aweh ampun
Ing zamane kabeh pujan lan berholo
Ajur ilang ugo kabeh laku olo
Ora ono wong agomo liyo Islam
Kabeh to-at podho nuju Darussalam
Ora ono fakir miskin nompo zakat
Ora demen opo-opo liyo to-at
Ora ono peperangan wong dho ayem
Kabeh rukun podho seneng ati tentrem
Tandurane akeh banget pawetone
Koyo zaman NABI ADAM sa’ putrane
NABI ISA nglako-ake hukum qur’an
Syari’ate NABI kito akhir zaman
YA’JUJ – MA’JUJ
Ya’juj Ma’juj ora biso luru dhalan
Ono ingkang inggil ipun muk sa’ kilan
Ono ingkang tutu nganggo kemul kuping
Kang sijine kanggo lemek tanpo guling
Pirang tahun? Ora ono critane
Nuli Ya’juj M’juj bobol mrona mrene
Anjelajah kabeh bumi lincak-lincak
Weruh tangan empuk gurih enak-enak
Kajah kedhe, ulo gedhe, lan menungso
Kabeh dadi pangan ipun tanpo nyiso
Kabeh iki ojo ukur nganggo akal
Tumanjane Qudrat Alloh ora muhal
Kanjeng NABI ISA ora duwe doyo
Ing akhire nuwun welas Dzat kang Mulyo
Alloh nurunake uler kang gemrayah
Khusus kanggo ya’juj ma’juj kang dho ngrayah
Kabeh mati dho gemlethak, wong dho bingung
Kuwalahan mendem, gondo nusuk irung
NABI ISA matheng maneh kawelasan
Alloh kirim manuk gedhe aweh pangan
Posting Komentar untuk "127. Solawatan Mengingat Tanda-tanda Kiamat (2)"